Просветлување за Бог, просветлување за себе, преку себе, во себе.
Просветлувањето е најголемата духовна или спиритуална целина, која опфаќа свест за сè
што постои како едно, изворот, светлината, Бог и неговата манифестирана креација.
Постојат два концепти за тоа како се остварува просветлување.
Да се стане себеси е психолошки и социолошки аспект кој што вклучува психолошки материјал, (его) кој што го блокира целосното остварување на личниот потенцијал на душата.
Да се биде себеси е спиритуален, духовен концепт со кој нашиот идентитет од животинското минато на човекот станува свесно за своето повисоко постоење и станува обединето со се што постои.
Социолошки аспект да се стане себеси
Социолошкиот аспект значи да се порасне, да се стане свесен и одговорен за себе, да се отфрлат децките, одбранбени и егоистични реакции кои што го заглавуваат битието во нас, душата да се оствари во живот преку креација, карактер, желби и цели.
Спиритуален аспект да се биде себеси
Спиритуалниот аспект значи да се биде свесен за своето повисоко постоење, и да се крене нивото на свеста.
Постојат неколку елементи кои помагаат во остварување на високата цел на човековото битие.
Материјата, физичката материја е врзана за свеста, така физичката материја постои кога свеста е присутна, материјата е илузија и нејзиното обликување е духовен аспект во еволуцијата на свеста, иднивидуално преку кралствата на живот и човекот како највисок, кој е свесен за себе.
Понатаму осцилацијата на атомите ја креира материјата која е набљудувана од свеста. Во физичко постоење и во поднивоата на физичкиот свет осцилацијата е доволно ниска за разделеноста да стане еден вид на реална илузија наречена материја.
Физичкиот свет ни е познат на сите, но во овој дел ќе се задржиме на најважните поделби кои се делумно невидливи за човек и за човечките сетила.
Знаејќи дека материјата, односно физичката материја не постои на квантно ниво, можеме сепак да направиме поделба на поднивоа на физичкиот свет.
Како и повисоките постоења во астрално и ментално ниво така и физичкиот свет е поделен на седум под нивоа на соодветна материја која е во повеќе форми.
Тие се цврста, течна и гасовита, хемиски форми кои се најгусти и четири етерични форми од етеричниот дел на физичкиот свет.
Физичкото тело е создадено од првите три форми, додека етеричното (витално) тело на човек е создадено од етеричните четири форми или етери на материјалниот свет.
Како главна поделба ќе се задржиме на следното. Поделба на два главни дела на физичкиот свет и тоа:
1.Хемискиот дел и регион на физичкиот свет
2. Етеричниот дел и регион на физичкиот свет
Хемиски дел на физички свет
Трите материјални нивоа на материја, цврста, течна и гасовита форма се дел од хемискиот дел на физичкиот свет. Сите три хемиски нивоа на материја се конституенти од земјата и како такви се наоѓаат во сите четири форми на живот односно кралства од најниското ниво:
1.Минералите
2.Растенијата
3.Животните
4.Човекот
Сите физички тела односно оклопки на минералите, растенија, животните и човекот се изградени од хемиските супстанции односно трите дела од земјата во цврста, течна и гасовита форма.
Така може да се даде обсежен пример, дали ги гледаме планините или облаците, растенијата или крвта на животните, плетенките на пајаците, крилјата на пеперугите или коските на слоновите, дури и воздухот што го дишеме односно водата што ја пиеме, сите се дел од иста хемиска супстанција во физичкиот свет.
За повторно да нема забуна хемискиот дел е различен од етеричниот дел но двата се материјални, етеричниот е невидлив за човековите сетила.
Манифестацијата, духовната манифестација на свеста постои во напоменатите четири кралства на физички живот, во различна фаза на свест и развој, така хемиската материја која е во трите напоменати форми ги обликува четирите кралства на минералите, растенијата, животните и човекот како највисоко духовно суштество.
Етеричен дел на физички свет
Етеричниот дел на физичкиот свет е дел невидлив за материјалниот хемиски дел, невидлив за сетилата и спој односно мост со повисокото астрално постоење и астрална материја.
Етеричната материја е дел од физичкиот свет, етеричното тело кое е второ тело по физичкото во три кралства на живот и тоа кај растенијата, животните и човекот е создадено од етерична материја која е физичка но невидлива.
Четирите постоечки етери се дел од етеричните тела на трите кралства на физички живот според развојот на телата само некои четирите се присутни кај растенијата и животните, додека кај човекот сите четири материи се присутни во етеричното тело. Така заедно со трите хемиски материи го создаваат физичкиот свет со седумте поднивоа.
Четири физички етери:
1. Хемиски (електричен) етер -Chemical Ether
2. Животен етер-Life Ether
3. Светлосен етер-Light Ether
4. Рефлектирачки (ментален) етер-Reflecting Ether
1.Хемиски (електричен) етер
Хемискиот етер или уште наречен електричен е и позитивен и негативен во манифестација. Тоа се силите што прават асимилирање и екскреција. Првиот етер е најтежок во однос на материјалната етерична субстанца, и најниска од сите четири физички етери која ги обвиткува атомите во физичко постоење. Првиот етер односно хемискиот или електричен е задолжен за сите канали на физичките сили со кои науката е во согласност тоа се струја, магнетизам, топлина, звук, светлина, движење и магнетни зраци но и космички зраци.
Манифестацијата кај човек во позитивен и негативен аспект е во однос на потсвесниот ум.
Позитивниот дел е во однос на асистенцијата и законот за привлекување преку кој сите материи и елементи кои се потребни на физичкото тело се асимилираат во него. Целата функција на асимилација преку позитивниот пол му помага на телото да ги земе сите материјални елементи за користт.
Целата функција е директирана преку потсвесниот ум. Преку него се контролира балансот и растот на телото. Ако позитивниот пол на електричниот етер не се го манифестира овој баланс, може да се јави болест во ендокриниот систем, тироидна и питуална жлезда.
Преку позитивниот пол на хемискиот односно електричен етер човек започнува координација на своето повисоко тело или дух, астралното тело. Ако човек на етеричното ниво од материјалниот свет ги има усовршено потсвесно сите четири етери од кои е создадено неговото етерично тело, како највисоко духовно суштество од сите четири кралства, човек добива висока свест за физичкиот и астрален свет.
Негативниот пол е задолжен за негативниот дел од електричниот етер кој што е задолжен за ексрекција односно исфрлање на непотребните материи од физичкото тело. Целата операција е несвесна и се врши преку потсвесниот ум како и сите внатрешни процеси во телото, така и во дигестивниот систем каде овој етер врши функција.
2.Животен етер
Знаејќи дека сите четири етери се канали, животниот етер е канализирање на енергијата на животот уште наречена Прана/Prana која поминува и е мост помеѓу повисоките тела и преку етеричното тело до физичкото тело. Тоа е изворот на виталноста на целиот живот на сите форми во физичко постоење.
Оваа енергија на животот е поларизирана во репродуктивните органи кај мажите и жените и се манифестира исто како и електричниот етер преку позитивен и негативен пол.
Позитивен пол оперира кај женските форми и функциите за репродукција. Активен е во периодите, по раѓање на дете телото се враќа во нормалниот женски-негативен аспект, во репродукцијата жената станува позитивен креатор преку активноста на оваа виталност.
Негативниот пол оперира преку виталноста и се манифестира во сперматозоиди кај мажите, каде силата на виталностста се комбинира во двата пола позитивен и негативен во репродукцијата меѓу маж и жена, во сите други аспекти негативниот пол е застапен кај жената, позитивниот кај мажите, но само во репродукцијата кај мажите оперира негативниот пол.
3.Светлосен етер
Светлосниот етер е канал за космички сили но главно канал преку кој астралната светлина проаѓа и која ги обликува физичките атоми преку етеричната материја. Овој етер е од големо значење за емоционалната природа на човек, кој располага со емоционално (астрално) тело заедно со животните кои пак се пониско кралство во физички живот.
Мора да се потсети дека и во астрално и ментално ниво постојат етери кои се мост меѓу себе.
Светлосниот етер во материјален свет ја врзува емоционалната природа со емоционалниот центар во телото, кој е лоциран во солариниот плексус во близина на црниот дроб. Од тука енергијата тече директно во срцето, црниот дроб е директен примач на емоционалната енергија преку крвта и потоа се пренесува во срцето.
За потсетување во соларниот плексус се наоѓа токму семе-атомот на емоциите, тоа е дел од душата која е семе-атом лоциран во срцето. За повеќе во посебните артикли во семе-атоми.
Преку светлосниот етер во физички свет и кај живите форми се манифестира и енергијата Кундалини\Kundalini сила која е повисока од струја, повисока и од прана.
Позитивниот аспект на светлосниот етер е генерирање на топлина во крвта која се манифестира кај човек и кај повисоко развиени животни, при што ги прави иднвидуален извор на топлина.
Така топло-крвните животни од кои човек е наследник во своето физичко тело, се директно поврзани со светлосниот етер.
Исто така во кралството на растенија кај кои сите врсти немаат емоционално тело, позитивниот пол на светлосниот етер се манифестира преку циркулација на течности кај одредени врсти и подврсти на растенија.
Во негативниот аспект на светлосниот етер, кај ладно-крвните животни фазата на еволуција сеуште не достигнала ниво со кое ќе се овозможи потенцијалот на крвта која е трансмитер помеѓу срце-атомите односно душата и телото, или течните материи кај одредени врсти и растенија како посебно кралство. Температурата на овие врсти на животни, варира со температурата на воздухот или водата во која живеат. Светлосниот етер е канал за пренос на космички сили. За време на летните месеци кога космичките зраци на летното сонце се многу силни во однос на овој етер како траснмитер одредени течности кај растенијата течат слободно овозможуваат нов живот во кралството на растенија.
4.Рефлектирачки (ментален) етер
Највисокиот етер во материјалниот свет или познат како атомски етер, овозможувајќи мост помеѓу физичкото тело и менталното тело кај индивидуата односно кај луѓето како највисоко кралство. Тоа е канал за етерите од ментално ниво. Рефлектирачкиот етер се пренесува преку мозочните центри и преку цереброрбетниот нервен систем. Тој е канал за вибрациските бранови познати како метални бранови кои се дел од атмосферата, токму преку овие ментални бранови нашата мисла функционира, и токму поради овој етер, мислата се формира и постои во близина на нашата индивидуална аура, рефлектирајќи ги нашите мисли, секако невидливо со нашите сетила.
Рефлектирачкиот етер е како фотографско ниво затоа што ги снима сите настани кои што се случиле со помош на силите позади нив.
Рефлектирачкиот етер ги има сите рекорди и снимки за настаните и мислите на човек кога има сила позади нив.
Преку рефлектирачкиот етер се пренесува мислата од една индивидуа на друга.
Раѓањето односно повторното раѓање или преродба е директно врзано со законот за последница односно Law of Consequence. Секој природен закон мора да биде во хармонија со останатите закони. Постојат повеќе гледишта во однос на раѓањето на пример, материјалистичка теорија која вели дека животот е патување, умот е дел од материјалистичката страна, дека човек е највисоката интелигенција и дека интелигенцијата замира со смртта односно распаѓање на телото.
Ако материјалистичката теорија ја спознаеме преку научните закони за универзумот ке видиме дека материјата и енергијата се поврзан дел од космосот и од физичкиот свет. Ова е веднаш спротивно на материјалистичката теорија дека умот замира со смртта. Ако ништо не може да биде уништено затоа што материјата на атомско ниво не постои, знаеме дека умот е над материјата. Логика која сами може да ја сфатиме, знаејќи дека на секои седум години телото се менува, секој атом. Но ако материјалистичката страна е течно тогаш свеста исто така носи промени и тогаш човек на секои седум години би заборавал кој е. Но човек памети се од детството, така што материјализмот не може да се поврзе со свеста која не е материјална.
Постои теоријата на повторното раѓање кое е всушност која вели дека историјата и еволуцијата е духовна во време и просторот на физичкиот свет. Се што гледаме во универзумот е пат на еволуцијата како циклус. Така и душата и човекот кој е духовен мора да има циклус и круг. Еволуцијата е циклус, таа не е права и конечна спирала.
Душата го собира својот материјал од емоционалниот и ментален свет и го канализира во физичко постоење. Музичарите се доказ дека талентот е на некој начин дефиниран со самото раѓање и дека е состојба на душата, не на телото, телото е возилото преку кое душата ги искажува своите креации.
Телото е инструмент за работата на душата која го движи како мелодијата која го движи инструментот.
Законот за привлекување или Law of Attraction, објаснува кратко и јасно дека сличности се привлекуваат. Така душата се привлекува со сличности.
Душата се раѓа од ново и повторно за да го собира своето физичко искуство, единственото нешто кое се пренесува и кое е важно, затоа што материјата која е илузија служи за обликување на искуствата и стекнување но никогаш асоцијата со материјата која не се пренесува.
Душата се раѓа во тело и преминува во тело без да ги носи материјалните богатства со нејзе. Законот за последица вели дека животот е циклус, духовен циклус во кој враќањето назад е диктирано врз база на тоа што е претходно сторено.
Човек е индивидуален дух, кој поседува индивидуална душа, која не е групна и човек е тој што е тука да расте и да се развива да го спознае своето повисоко постоење.
Човек е духовно суштество, кое во еволуцијата се повеќе станува материјалист, губејќи го своето духовно својство и карактер, но патот на еволуцијата е преку учењето. Учењето од искуството и просветлувањето за тоа дека физичкото тело е материја која од како ќе се изгуби, душата има повисоки тела на располагање, но и како листот од дрвото што на есен паѓа, се отвора пат за раст на нов.
Смрт и прочистување
Смртта е патоказ и отворање на нова врата, кон повисокиот астрален (емоционален) свет од каде душата се инкарнира. Смртта се случува во моментот кога семе-атомот на животот во срцето се распукува, поради несреќа, болест, старост на физичкото тело кое е само едно од четирите возила на душата. За сите наведени термини има посебни статии на страната.
Понатаму виталното тело односно етерично кое е дел од етерот односно од физичкиот свет го напушта физичкото тело од главата и веќе физичкото тело е неподвижно.
Всушност сите повисоки тела заедно со астралното и менталното го напуштаат физичкото тело земајќи го со себе атомот кој е душата. Односно енергијата и целиот живот што е запишан во нив.
Сите искуства и сè што е стекнато се чува во семе-атомот во срцето. Во него е запишано сè што душата искушува и сè што се случило. Виталното тело се распаѓа три дена по смртта во етерот во физичкиот свет, додека душата ја гледа панорамата на животот. По тоа душата влегува во фаза на спиење одреден период сè додека не се разбуди во небескиот свет, во астралниот свет од каде самите ние доаѓаме за да ги оствариме желбите и соништата во физичко постоење.
Човек со својата душа доаѓа во материјалниот свет без никакви материјални добра и како таков го напушта. Материјалниот лист или страна на животот е безвреден затоа што директно не се добива просветлување, но индиректно преку обликување на материјата човек искушува и осознава. Духовниот лист односно страна е најважна затоа што преку неа се добива повисоко ниво на свеста за своето повисоко постоење, за околината и општо за цело човештво, за тоа што сме ние сите поврзани.
Просветлување значи свеста, повисоката свест, за сè што постои, за себе, тоа е вистинската духовна еволуција, целта на животот, целта зошто секој од нас е тука. Материјалните апетити секогаш се на второ место.
Животот е најголемо школо
Од страна на душата, како дел од свеста, за нас животот е најголемото (духовно) школо. Материјалниот свет нуди прилика во согласно со нашите желби, и преку нашата интуиција да го најдеме нашиот патоказ за еволуција. Солидарноста, љубота со сите околу нас, се две големи, високи алатки во нашата борба за духовна еволуција. Отфрлање на стравот, љубомората, зависта и користољубието се алатки од нисок карактер кои што ја враќаат душата во мал чекор. Но, секој чекор е важен, од секој чекор се учи и всушност секој чекор носи напред.
Го бираме животот во физичко тело со една единствена, цел да растаме и да се развиваме, да спознаваме преку добро и лошо. Ние не сме само креатори на животот, туку ние сме животот, тој е нашата слобода, нашата еволуција, нашиот пат, ние сме еволуцијата.
Спознавање значи, да го спознаеме нашето повисоко постоење. За тоа дека ние како индивидуи сме поголеми од животот, ние сме всушност животот, ние сме сè што постои, ние сме сите поврзани. Постоењето е духовна еволуција, не е материјална. Но материјалниот свет е еден вид на помош на нашиот пат кон спознавање.
Секој има свој пат, своја цел, душата е нашето сонце, нашето внатрешно сонце кое е патоказ за тоа каде се движиме. Слушајќи го срцето се слушаме себеси, патот што нашето срце го одбира е патот на нашата вистина. Така навистина секој има свој пат и своја цел, во слободна волја и избор. Гледајќи на животот како на слободен избор е голем духовен момент во човековиот избор, некои за тоа многу покасно осознаваат од други. Слободата е во моментот, тука и сега, човек станува слободен ослободувајќи се од себе, оставајќи го товарот и тргнувајќи по патот на душата.
Интуитивно некогаш сме свесни за одредени постапки и за тоа дали се исправни. Ние сме тие што можат да одберат но секогаш во слободна волја затоа што тоа е единствениот пат.
Сите битија во живо постоење со својата свест се стремат кон еволутивен раст и развој, да станат и да постанеме највисокото ниво на живот. Тоа е возможно само преку духовната еволуција, осознавајќи ја човековата димензионална и духовна природа. Свеста се проширува и го зголемува искуството само преку директно искушение, теоретското знаење е како материјата, илузија.
Стравот како ниска вибрација, на хартија не е страшен, додека не се искуши, душата го искушува во материјален, разделен свет на посесивност, егоизам и разделивост, физички свет каде моќта се изразува преку материјата.
Но самата еволуција во човековиот развој е преку материјалноста преку егоизмот, преку животинскиот свет, тоа е патот за духовно просветлување.
Кога ќе се помине таа животинска фаза, човек ја осознава духовната природа, го влече интуиција да се гради духовно, сфаќајки дека преку материјалната природа човек не може да еволуира внатрешно, нема мир и спокој, единствен начин е преку развој на свеста, проширување на видиците што нашата душа преку свеста ги изразува. Свест е висок збор, свесен значи присутен, значи посветен и значи осознавател за своето повисоко постоење.
Развој на свеста
Свеста кај човек се манифестира преку душата во сите четири тела, балансот е учењето како да се контролираат енергиите во телата. Менталното тело ги контролира емоциите, емоциите директно влијаат на физичкото тело. Емоционалното тело е мост. Игнорирање на емоциите не е цел туку контролирање. Слободата на човек е во својата душа, во моментот кога решава, затоа што сè почнува од мислата, свеста кај човек е највисока на ментално ниво, за разлика од пониските кралства на живот, минералите, растенијата и животните, кои се мината фаза за човечката душа.
Душата се развива кога фокусот се трга од четирите тела и се пренесува повеќе душевно, слушајќи ја душата која е патоказ за секоја индивидуа. Човек не е телото, туку душата, телото е возилото кое треба да се контролира но и да се гледа од далечина, затоа што душата е важна, преку неа духовниот развој е директно возможен.
Духовен развој започнува со солидарност. Во моментот кога човек почнува да биде солидарен, така мисли и така креира. Но да се мисли и да се креира не е секогаш возможно, затоа е важно креацијата да е солидарна. Таа ќе произлезе ако умот и емоциите се такви.
За правилен и брз духовен развој, потребни се два фактори, свеста и желбата односно интенцијата. Ако имаме свест врз нашите емоции и мисли е најважно и преку интенцијата и да се соочиме со слабост, пак можеме да работиме за подобар развој, недозволувајќи игнорантноста и незнаењето да станат нашиот пат со голема пречка.
Човекот е повеќедимензионален затоа што има четири тела преку кои душата се спушта во материјален свет.
Највисокиот ентитет во кој душата егзистира е менталниот свет од петта димензија, создаден од ментална материја, каде душата собира материјал за да создаде емоции.
Емоциите се креираат во четиридимензионалниот астрален (емоционален свет), создаден од астрална материја каде душата ги собира емоциите кои ќе ги манифестира во физичко постоење. Двете повисоки постоења уште може да се наречат и дека се духовни постоења.
За астралниот и менталниот свет постојат посебни артикли на страната. Под спиритуално ниво се смета, високото или второ ментално ниво, односно уште наречено и каузално ниво.
Понатаму во физичка манифестација постојат четирите кралства на минералите, растенијата, животните и човекот како највисок низ духовната еволуција. Душата се развива во петта димензија на горниот ментален свет и евоулира и собира материјал низ четири димензионалниот емоционалниот свет и преку него до тродимензијата во физичкиот свет како што е веќе напоменато.
Животот како духовна проекција од повисока ментална димензија каде душата се креира, во напоменатите четири кралства, свеста се манифестира на различни нивоа за своето постоење.
Минералите се во еден вид на “кома свест”, растенијата се во вид на спиење, животните сонуваат, додека човекот “лута”. Сите овие називи се симболични за да се долови еволуцијата на свеста. Свеста проаѓа низ сите четири кралства каде се формираат четирите тела, минералите и растенијата имаат само етерично и физичко тело односно оклоп, и се проектираат од емоционален свет, додека животните го имаат формирано емоционалното тело и се проектираат од ментално ниво, човекот е со ментално тело како највисока форма на постоење но во еволуцијата се формира и петтото, каузално тело кое кај луѓето е во фаза на формирање. Душата на сите луѓе проаѓа низ овие кралства и се манифестира свеста кај нас како себе-свесни индивидуи во највисокото кралство во материјалниот свет.
Духовна еволуција на свеста низ тела
За душата да може да пропагира и да креира, односно да искушува потребни се телата создадени од сопствена материја од таму од каде што потекнуваат, така физичкото тело е создадено од физичка материја, погорните тела од погорните материи.
Човек е составен од четири долни тела, физичко, етерично, астрално, ментално. Етеричните тела се првпат создадени преку кралството на минерали и се целосно изградени во кралството на растенија. Нашите емоционални тела се првпат создадени кога свеста минува низ кралството на растенија и се целосно изградени во кралството на животни. Нашиот ум односно менталното тело е за првпат создадено во кралството на животни и се гради и сега во човековата еволуција, се до каузалното или повисоко тело кое кај луѓето не е развиено и е во процес на развој.
Кога свеста станува себе-свесна за индивидуа овој процес се случува помеѓу растенија и животни односно помеѓу овие две кралства во духовната еволуција, кога се гради емоционалното тело и се опишува за себе. Комплетната слика за себе во првата тријада на духовна еволуција на свеста е кога се вклучени трите потсвесни тела, умот (менталното тело), емоциите (астралното тело), чувствата (етеричното тело) како директен спој со физичкото тело. Физичкото тело и трите потсвесни тела се дел од највисокото ментално тело-каузалното тело кое е во развој кај сите.
Во првата тријада на духовна еволуција се вклучени петте тела.
-Физичко тело (земјено и материјално тело)
-Етерично тело (етер и материјално тело)
-Емоционално тело (емоции и астрал)
-Ментално тело (високиот ум)
-Каузално тело (душата)
Освен физичкото трите тела се подвесни и се надополнуваат едно врз друго, манифестирајќи се во физичкото тело. Етеричното тело е енергетски шаблон или дупликат на физичкото тело со исти пропорции и големина како и физичкото тело, со аура која е малку поголема од физичкото тело. Емоционалното тело кореспондира со физичкото, со своја аура која е значително поголема од етерично-физичката. Менталното и каузалното тело се со голема аура.
Свеста не може директно да функционира преку физичкото тело, затоа физичкото тело е директно контролирано преку етеричното тело или уште наречено витално тело, без кое физичкото тело е несвесно и статично. Физичкото и етеричното тело се дупликат тела и се одвојуваат само во фазата на смрт, кога физичкото тело се распаѓа во земја, етеричното тело во етерот што е едно ниво од седумте материјални нивоа.
Астралното тело е од емоционалниот свет, кој е повисок од материјалниот и од каде душата доаѓа и заминува.
Еволуирајќи го нивото на свеста преку нашите потсвесни тела е долг процес.
Димензионалното постоење на човек е од највисокото ментално ниво, преку емоционално ниво до физичко. Во следниот дел се опишани овие три нивоа на постоење на душата.
За подобро разбирање на свеста, треба да се направи појасен концепт за нивоата на умот. Лесно е да се гледа човек како свесен ум, но иако умот е секогаш свесен на некое одредено ниво, човекот не секогаш е свесен за својот ум. Најчесто луѓето се свесни за својата површна свест, односно “разбудената” свест или свеста на умот која ја користиме за секојдневно живеење.
Умот е комплексен и се дели на четири нивоа кај индивидуата и се работи за повисок ум надвор од физичко постоење во сите четири нивоа на свеста, тоа се “површната свест/waking conscious”, “подсвеста/subconscious”, “суперсвесниот ум/superconscious mind”, како и највисокиот ум “врховната мудрост” или Supreme Wisdom.
1.Површата свест е делот на умот што го користиме за секојдневно функционирање и најчесто ги следиме сите настани во одминатото време што се случуваат во нашиот живот.
2. Под-свесниот ум е дел од подвеста. Самиот концепт на подсвеста се дели на неколку функции кои ги обавува:
Автоматско контролирање на функциите на физичката форма односно нашето физичко тело.
Дел од суперсвесниот ум што ги чува мемориите и ги носи во функционирање во свесниот ум на површно ниво.
3. Супер-свесниот ум ја држи целата “библиотека” или панорама за животот и искуствата на индивидуата. Таа е човековата најскапоцена книга на животот во едно. Се дели на на три аспекти:
-Површно свесен ум
-Под-свесен ум
-Поле за каузална сила или “The causal force field”, од највисокото ментално ниво, каузалното ниво на менталниот свет.
4. Врховната мудрост или Supreme Wisdom е поле на свеста кое ја опфаќа секоја индивидуа, дом на “Monad” највисокото ниво надвор од формата или домот на вистината и благодетот, над каузалното ниво.
Површната свест на умот
Центарот или седиштето на површната свест е епифизата или пинеалната жлезда/pineal gland којашто воедно е дом на менталниот семе-атом, дел од душата на ментално ниво. Овој физички дел од мозокот е исто така конечна точка на спој помеѓу сребрената жица од менталниот дел која што од мозокот се спојува со каузалната суперсвест или третиот дел од свеста.
Поимот “Надиси/Nadis” или етеричните нервни ништи се проектираат преку менталното поле и се влеваат во клетките лоцирани во задниот и централниот дел на церебралниот кортекс каде постојат сите центри за сетила, како што се, центарот за вид, центарот за слух, говор центарот и центар за спиење итн.
Површниот дел од свесниот ум оперира преку церебралниот нервен систем. Умот којшто искушува некои настани кои што ги перцепираат сетилата како што се гледањето, слушањето, вкусувањето, чувствувањето и мирисањето се регистрираат како ментални импулси кои што се влеваат во клетките на умот и патуваат до суперсвесното поле-сила на каузално ниво, преку “надис/nadis”, односно етеричните нервни ниши од етеричното тело. За да се врати меморијата на настаните повторно во површната свест од меморијата којашто седи во суперсвесниот дел, ментален импулс е покренат преку сензација на сетилата, па така преку суперсвесното поле-сила на каузално ниво се случува повратна вибрација. Импулсот патува надолу преку етеричниот дел во етеричните нервни нишки, каде се поврзува со мозочните клетки. Вибрацијата во суперсвесниот дел ја прави истата вибрација како во одредениот центар на мозокот. Одредениот центар во мозокот респондира на вибрацијата на менталната супстанција и човекот запомнува.
Сличен пример може да се поврзе со тон на музичка скала. Тонот е звукот на менталната супстанција која што се испраќа како вибрациски импулс преку етеричниот дел и се спојува со одредениот центар на сетилата во мозокот. Одговарачкиот неурон вибрира на тонот што го добива.
Самиот физички мозок и дел од физичкото тело нема сила самиот да запомнува или мисли, без повисокиот спој со повисоките тела и повисоката индивидуална свест. Мемориите не се чуваат во мозочните клетки ниту овие клетки реагираат на импулсите што ги добиваат од повиската свест на супер-свесниот ум или од околината. Мозокот функционира како трансмитер или станица на патот каде мемориите и самите импулси патуваат или течат.
Умот и кармата
Пример околу стравот или фобиите, се појавуваат кога душата или семе-атомот во срцето ги испраќа импулсите во мозочните клетки и тие ги активираат мемориите. За потсетување супер-свесниот ум или третиот висок дел од свеста е дел од суперсвесната поле-сила на монадично ниво односно “Monad” делот од највисоката четврта свест.
Душата во срце-атомот испраќа слики, преку крвта и тие ги допираат мозочните клетки кои што се дел од етеричните нервни нишки и се активира одреден страв од минати настани. Колку повеќе одредени настани се повторуваат се креираат опсесии или фобија и човек станува заробеник на себе и на својот ум.
Подсвесен ум
Подсвеста се дели на две главни операции или функции:
Едниот дел што оперира преку нервниот систем автоматски ги контролира сите функции на физичката форма, срце-биење, дишење, за кои не сме свесни на површно ниво.
Делот што оперира преку церебралниот р’бет, враќајки ги мемориите во свесниот ум на површно ниво.
Така, суперсвесната супстанција на умот тече преку каузалното суперсвесно поле-сила во фронталниот дел на главата кај хипофизата на мозокот. Хипофизата има два дела и се дели по две функции:
Фронталниот дел споен со нервниот систем, тука хипофизата автоматски ги контролира функциите на физичката форма, но само диригирани преку душата односно семе-атомот во душата, која испушта слики врз основа на поранешната карма.
Другиот дел е споен со церебралниот дел и површната свест но исто така и со соларниот плексус и астралниот семе-атомот којшто ги испраќа кармичките слики врз основа на човековите волји и желби.
На тој начин човековата подсвест е контролирана според поранешната карма но и според кармата што си ја креираме секојдневно.
За подобро објаснување прво дел од суперсвеста што ги прави функциите на физичката форма да фунцкионираат автоматски без свесна мисла, како што е дишењето, циркулацијата, дигестивниот процес се аспекти на суперсвеста комплетно под доминациија на делот на сребрената жица која што ја спојува душата и семе-атомот во срцето со “Monad” над менталното постоење.
Понатаму, подсвесната супстанција на умот патува надолоу кон нервниот систем што се спојува во соларниот плексус и повторно во коренскиот мозок. И хипофизата и коренскиот мозок во репродуктивниот центар се во оваа фаза на човековата еволуција под влијание на суперсвесниот ум што работи преку нервниот систем. Хипофизата на тој начин го ослободува протокот на хемиски супстанции и тие предизвикуваат самиот жлезден систем да ги ослободи соодветните хормони во текот на физичката форма на човекот.
Да го разгледаме и вториот аспект на подсвеста. Веќе е речено дека подсвесната умствена супстанција тече надвор од суперсвеното поле-сила во фронталниот дел на мозокот каде се спојува со хипофизата.
Ако земеме пример дека самиот семе-атом во срцето испраќа слики на страв, овој импулс патува до фронталниот дел на мозокот од каде влегува во контакт со мозочните клетки преку етеричниот дел. Така мозочните клетки проектираат слика и епизоди во суперсвесниот дел и на тој начин со ова објаснување доаѓаме до заклучок дека човек има два дела каде ги чува своите мемориите едниот во суперсвесното поле-сила на највисокото четврто ниво на свеста и другиот е снимката во семе-атомот на самата душа во срцето. На тој начин ова се дупликати и се што е запишано во душата односно во семе-атомот во срцето се рефлектира во акашките рекорди “akashic record” на суперсвеста.
Така како што е веќе напоменато, кармичките слики излегуваат преку семе-атомот во срцето и се пренесуваат во крвниот систем па така и бришење на одредени кармички рекорди во срце-атомот значи и нивно бришење во клетките во мозокот илли во суперсвесниот дел, на тој начин се отвора можност за отворање на “третото око” или the Third Eye, кое што на патот на еволуцијата постанува дел од седиштето на третото ниво на свеста или суперсвесниот ум.
Суперсвесниот ум
Третото највисоко ниво е “суперсвеста”, седиштето на “акашичките записи” или Akashic records, односно куќата на меморијата за се што некогаш се случило. Тука се чува и лошиот и добриот спомен односно меморија на менталното високо каузално ниво. Само чистите суштински мисли влегуваат во полето на високата четврта свест каде се гради каузалната форма односно тело на човекот, највисокото душевно тело, кое е високото ментално тело над астралното и првото ментално тело. Суперсвесниот ум го наоѓа своето место за контакт низ целата област на третото око, таламусот, третата копомра, хипофизата и пинеалната жлезда.
Високиот дел на суперсвесниот ум е каузалното поле односно највисокиот четврти дел на свеста. Се искачува нагоре до “Monad” каде индивидуалноста дели со Бог и севкупната креација преку која индивидуата е споена преку сите свои четири тела со сребрената жица. Суперсвесниот ум ги држи во меморија сите искуства, сеќавања на индивидуата, секоја желба и се што е сторено. Тоа е воедно книгата на животот и книгата на судбината во едно, се што е креирано, помислено, речено и слушнато. Душата така пренесува се што искушува и сето искуство се запишува преку семе-атомот во срцето и се пренесува со сребрената жица.
Суперсвесниот ум е поделен на три категории:
Каузалното поле-сила кое презема само добра мисла односно искуства на индивидуалната душа.
Потсвесниот ум е делот на суперсвеста што ги абсорбира во себе сите стравови, обсесии емоции кои што ја стагнираат душата во својата еволуција.
Површната свест е умот што го користиме за секојдневни задачи во време-просторниот ентитет на физичкото постоење.
Така откако дневните активности се искушени од површната свест тие се пренесуваат на суперсвеста и овие настани се зачувуваат како мемории според нивната вибрација. Повисоката вибрација односно убавите искуства одат до каузално ниво, додека негативните настани стојат во потсвесниот дел.
На тој начин постојат три дела односно зачувување на се што правиме во суперсвесниот ум.
Каузалното поле-сила што ги собира сите чисти мисли, љубовта и поврзаноста на душата, добрите нешта, на тој начин се гради виисокото ментално тело или каузално тело. Градењето на ова тело е само преку добра мисла која е висока вибрација како таква се префрла во каузалниот свет, преку астралниот и менталниот, духовниот развој ја прави индивидуата да достигне ниво кога нема да има потреба да се враќа во физичка форма и физичко тело. Кај мнозинството луѓе каузалното тело е на сам почетен развој.
Суперсвесното поле-сила каде лошите мисли се абсорбирааат и сттануваат обсесии или фобии ии креираат карма во астралното тело.
Површната свест и нејзиното поле-сила е делот на мислите што не се ниту добри или лоши, туку се работи за генерално свесно колектирање на информации преку учење и она што се поминува низ текот на денот.
Врховната мудрост, највисокиот ум
Спојот до умот, до каузалното поле-сила на индивидуата или четвртиот највисок дел на свеста.
Седиштето на целата свест која е колективна, од каде индивидуалната свест се спушта преку сребрената жица до семе-атомите во умот, срцето, соларниот плексус и опашката. Центарот на блескавоста, светот на боженствената креација, највисокиот ум, дел од целиот колективен ум на Бог. Од суперсвеста спојот е со највисоката свест од каде човек ја има својата ментална аура. Вистинскиот квалитет за кој мнозинството луѓе во досегашната еволуција не се свесни. Уште наречен “Adi-budha”, или во превод “врховната мудрост”.
Суперсвеста е воедно мост помеѓу површната свест и високиот ум наречен врховна мудрост. Во денешно време, човековата свест е лимитирана и човек не е свесен за својата повисока или подлабока свест односно повисоко постоење.
Така за пример, човек со кралството на животните, во кое спаѓаат сите животни од духовниот свет, комуницира исклучиво преку глас но и преку своите емоции. Животните ги чувствуваат емоциите на љубовта или неговата омраза, не преку зборови туку преку интуицијата и истото е точно обратно, човек може да комуницира со Бог само преку интуиција. Човек понатаму во еволуцијата не може да го негира својот повисок ум, исто како што не може да ги негира животните затоа што тие чувствуваат иако не зборуваат. Квалитетите на повисокиот ум се тука и тие можат да бидат перцепирани од површната свет преку интуиција, љубота за Бог е исто како што е љубовта на човек кон животните, во овој даден пример.
Интуицијата е ретка комуникација во нашите животи, длабока комуникација помеѓу површниот ум и врховната свест или највисокиот ум. Тоа е инспирација, подлабок поглед, генијалност или спиритуално просветлување во моментот кога вените на свеста се поврзани. Секој мистик, духовен водич, генијалец, научник е свесен за моменталниот спој на површната свест со колективната свест на врховно ниво. Тој е свесен за акциите на интуицијата која што е како светлина за игнорантноста со разбирање и ментална сила.
Еден начин да се дојде до силата на високиот ум е преку медитација, спуштање на светлина и блескавост од колективниот, врховен ум во индивидуалната површна свест. Така највисокиот ум е резервар на вистината и човек не треба да оди далеку или да бара далеку, туку само треба да се спои со својот повисок ум, дел од колективното постоење.
За крај, разликата помеѓу суперсвесниот ум или највисокиот ум односно врховната мудрост е во тоа што врховната свест е највисоката вистина додека суперсвеста е како претставник, во светот на формата и материјата односно физичкиот свет, и така врховната свест го просветлува површниот ум, преку интуицијата во еволуцијата која расте и допрва се развива.
Можеме само да заклучиме дека површната свест е ум на игноранција и илузија, додека суперсвеста е дел од делумна вистина но вистинскиот дом на сите три нивоа на површната свест, подсвеста и суперсвеста е каузалното поле-сила каде врховната мудрост е целата вистина, креација и светлина. Душата од каде доаѓа, сега изгубена во илузија нејзината цел е повторно да се спои со изворот но и да се врати во него.
Менталниот свет е свет на вистинскиот рај, петтата висока димензија на постоење на душата во своето ментално тело, свет од ментална материја, над астралната четврта димензија и астрален свет. Тоа е воедно и највисокото постоење на душата, и најчесто се смета за спиритуален свет, вистински дом на Бог, од каде нашите души потекнуваат.
Менталната димензија е вистинска магија, која манифестира преку мислата, најголемата енергија и сила на душата, преку менталното тело да креира преку мислата. Овој свет којшто е подеднакво реален за сите ментални тела, како што е реален астралниот свет за сите астрални тела и физичкиот за сите физички тела е поделен на два дела, горен и долен дел.
Во однос на нивото на постоење на индивидуалното ментално тело, постојат седум под-нивоа од кои првото е атомско и поголемите се зголемуваат во однос на осцилациите, кои што се исто така дел од сите нивоа на постоење како што се физичкиот и астралниот свет со своите седум под-нивоа. Душата потекнува од највисокото его-тело, Causal/Каузално тело кое седи во менталниот свет или уште наречено светлосно тело кое се нарекува и “Thinker/Мислец”. Душата или каузалното тело е возило од највисока просвета и знаење, најлесно тело со највисока вибрација на енергија од менталната материја, умот што осцилира во петта димензија, па така тоа е вистинскиот дом на душата. Каузалното тело е тело во кое ние самите седиме додека сме во и надвор од инкарнација, растејќи и развивајќи се преку време-просторот и искуството од активности стекнати во физичкиот и астралниот свет. За да не стане забуна, менталното тело е тело во долниот под-дел на менталниот свет додека каузалното тело е највисокото ментално и воопшто его-тело во кое душата постои или извира, во каузалниот или горен ментален свет, создаден од ментална односно каузална материја.
За разлика од каузалното тело на човек, животните и другите пониски суштества од подолните кралства не се индивидуални души-тела, се до покасната фаза во себе-спознавањето односно свеста, и овие пониски форми на живот еволуираат преку групни-духови на пониските нивоа на постоење, според квалитетите и карактеристиките се групираат и се водат во однос на преживување, инстинкт итн.
Така светот на мислата, како 5. димензионален е врвната енергија на душата, висока вибрација и креација од која почнува индивидуалната душа и се спушта преку астралниот односно емоционален свет до физичкиот, материјален свет да ги манифестира своите мисли и емоции во креација.
Астрален свет или астрално ниво, опишано како емоционално, налик физичкото кое е опишано како материјално или четвртата димензија на постоење над физичката тродимензија или физички свет, кореспондира со астралното односно емоционално тело и астралната материја од која е создаден овој свет и нашите астрални тела, кореспондираат со физичката материја од која е создаден физичкиот свет, но и самото материјално односно физичко тело.
Астралното ниво е свет на повисока димензија на креацијата, на природата и “се-постоењето” во која самите честички вибрираат на повисока осцилација односно фреквенција и со тоа бидејќи тука постојат четири димензии нема линеарно време врзано за место, туку се се случува инстантно со помош на волјата односно емоциите, затоа што физичката материја каква што ја знаеме во материјален свет не постои во цврст облик, туку астралната полесна материја постои во вид на течен или плазмичен облик кој се манипулира односно изменува на различен начин.
Најстарите учења говорат за фактот дека постојат седум нивоа на постоење, при што физичкото или материјално ниво е најниското ниво на постоење. Второто ниво е астралното или емоционално ниво за кое уште може да се нарече дека е цел астрален свет. Само за потсетување дека над астралниот свет постои менталната и висока петта димензија, создадена од ментална материја и каде душата постои во своето ментално тело.
Потсетување дека во секое ниво на постоење постојат седум нивоа, што е веќе познато во физичкиот свет: атомско, под-атомско, етерично, супер-етерично, гасовито, течно и цвсто, па така во астралниот свет постојат седум нивоа од кои првото е атомско и според осцилациите тие се зголемуваат. Така и самите седум нивоа на постоење се разликуваат по осцилациите, каде во физичката димензија тие се најниски.
Во теологијата најчесто споменатите термини “рај” и “пекол”, се всушност под-нивоа на висока и ниска вибрација во астралниот свет, во зависност од енергијата и енергетските тела на душите кои привлекуваат слични желби и души па така и во материјалниот свет постојат различни реони каде сличностите се привлекуваат.
Називот “astral” е со потекло од Грчки и значи “релативно на ѕвезда” и се користи во старите цивилизации за објаснување на рајот на нивните богови. Тоа е астралниот свет, во повисоката четврта димензија, енергетски свет како и физичкиот, но каде материјата не е цврста и се манипулира на различен, емоционален, мисловен и многу по конкретен начин.
Астралниот свет е комплетно реален за астралните луѓе исто како што е физичкиот комплетно реален за физичките луѓе, со тоа што нашето астрално тело по завршување на физичкиот свет се префрла во астрално постоење.
Астралното тело е создадено од астрална материја и супстанција од многу високо ниво на вибрација, што го прави ова тело транспарентно и буквално многу полесно од физичкото и е создадено од многу чиста материја, и од тука доаѓа зборот “дух” затоа што ова тело личи на дух. Астралното тело е енергетско тело како и физичкото со седум енергетски центри-чакри и своја аура во зависност од мислите, емоциите исто како и физичкото тело.
Детален опис на астралниот свет
Астралниот свет е подеднакво реален, фиксиран и постои исто како што физичкиот свет е реален, фиксиран и постои. Исто како што и пареата е реална како што е и водата или мразот, така даваме пример за астралниот свет во споредба со физичкиот.
Компарацијата со материјалниот свет е полесна, па така во астралното тело и во астралното постоење реалноста е иста како и во физичкото тело и во физичкото постоење. Затоа за полесно разбирање, земаме во предвид дека астралниот свет не е воопшто илузија или нереален и така сите нивоа на постоење се комплетно реални каде свеста се манифестира и се адаптира во околината.
Астралниот свет има географија и цели астрални ентитети како што се физичките на пример држави, знаменитости и слично. Сите астрални луѓе имаат обврски, свој живот и се подеднакво реални исто како што се и физичките луѓе, но всушност, тоа сме ние по завршување на физичкиот живот односно престанок на функционирање на физичкото тело. Така астралниот свет е засебен регион но во многу креации има директна конекција со физичкиот свет во однос на тоа што постои таму од одредени објекти, знаменитости и сл., додека во друг контекст нема воопшто. Патувањето тука не е линеарно и по дистанца, поради четвртата димензија која е еден вид на холограмска слика и со помош на волјата и интенцијата се покрева вибрацијата на астралното тело и во истиот момент пред вас се добива сликата, односно регионот каде што сте наумиле да одите. Да, ова е реално и постои но од физичка-материјална перспектива невидливо бидејќи нема солиден научен доказ затоа што е повисоко постоење од иста природа, но научно и теориско објаснување е возможно. Време-просторниот ентитет е присутен затоа што постојат и старите три димензии, но со помош на поголемата четврта димензија патувањето е само во моментот затоа што тоа и само постои “момент”, во третата димензија на нашиот физички свет, секојдневно се среќаваме со илузијата на време-просторот и забавените осцилации и затоа е потешко да се разбере животот како “момент” и “сега”,но всушност тоа е се што постои од иста природа и од иста креација, но различно манифестирано и интерпретирано. Населението е главно од физичкиот свет но и населеници што се староседелци во астралниот свет затоа што никогаш не се инкарнирале во физичко постоење.
Тука вреди да напоменеме дека за инкарнацијата важи едно генерално правило, колку е поголемо нивото на напредок на самата душа, напредок кој се гледа по боите на аурите на астралното и менталното тело толку е подолг периодот за нова реинкарнација. Исто така по завршување на целите во астралниот свет одредени души се префрлаат во менталниот свет, менталното тело како повисоко постои и во астралниот свет но е невидливо, па така развојот и растот на душата продолжува на ментално ниво во петтата димензија.
Така астралниот свет е поделен во неколку нивоа според осцилација, но во повисоките нивоа, животот е како од бајките и соништата, со неверојатни бои, објекти, цели региони и природа која е жива и постои, замислена пред се од умот и менталната димензија но на самото население. И за новодојдените во овој астрален свет и живот, почетокот е чуден затоа што транспарентни се сите објекти, се патува со мисла, се комуницира со тепелатија, желбите и мислите никогаш не се скриени затоа што астралното тело не е материјално, но се гледа енергијата, која во материјално постоење е скриена. И навистина, рај од соништата, ѕвезден свет, домот на душата по заминување од овој свет.
Сè е енергија и сè е поврзано помеѓу себе, односно со се што постои. Водата во океаните, самата вода е поврзана со небото, со облаците. Животните и растенијата, ние сите заедно, целиот свет помеѓу нас.
Сè е дел од Изворот, од Бог, и таму се враќа токму во изворната креација. Така сè е е едно, секогаш било и секогаш ќе биде.
Умот е највисок ентитет
Мислите и од нив произлегуваат емоциите, двете се силна енергија, мислата е најсилната енергија која може да манифестира буквално сè. Тоа што мислиме и осеќаме влијае на работите околу нас.
Умот, умот е владетел на материјата, никогаш обратно, затоа што материјата не постои, таа е еден вид на илузија во физичкиот свет, поради ниската осцилација и на тој начин ја гледаме разделеноста преку материјата, која е замка, но со цел, за напредок затоа што материјата се обликува, преку неа човек осознава, но таа не владее, умот е господар на Бог, тоа е сè што постои, креацијата која е од највисоко ментално ниво.
Научните докази за квантниот дел од материјалниот свет, докажуваат, материја на квантно ниво не постои, така се што има форма и го осеќаме односно гледаме и допираме изгледа дека е одвоено, но всушност се е од еден ист извор, тоа е свеста, највисокиот ментален ентитет.
Материјата која е мисловна и емоционална креација на Бог, е дел од севкупната колективна свест во која сè
што е живо и неживо во физичкиот свет е поврзано меѓусебе. Во нашиот физички свет, сè што мислиме прави разлика, затоа што ние сме енергетски суштества во енергетски свет и каде мислата е највисок ентитет, каде свеста е една, иако разделена во вид на форма и его во физичкиот/материјалниот свет. Па така целта на душата е да спознае и да ја оствари својата волја и да креира.
Свеста
Свеста ја креира реалноста, свеста е највисокиот ентитет, таа е основа на физичкиот свет но и на повисоките постоења во астрално и ментално ниво. Таа во физичкиот свет постои во секој атом, електрон на квантно ниво таа е сеприсутна.
Свеста е облик на умот, во неа се манифестира умот, таа ја креира материјата. Без свеста нема материја, од квантните експерименти веќе знаеме, кога одреден материјален објект на квантно ниво не се набљудува тој всушност не постои. Затоа што нема свест да го измери и да го манифестира. Умот манифестира преку свеста, односно свеста е умот, менталниот ум од висока димензија, креацијата која е сепостоечка и сеповрзана. Сè е свест, сè е енергија, сè е вибрација. Поради одредено ниво на вибрација се случува физичка материја. Заттоа постојат седум поднивоа во физичкиот свет, што е веќе опишано во останатите артикли. Каменот и дрвото имаат различно ниво на свест односно различно ниво на вибрација, но не само што не се одвоени туку тие се едно, затоа што материјата не постои, постои свеста, која ги поврзува со изворната креација од ментално ниво. Тука е еволуцијата на свеста, која од неманифестација се манифестира во разни форми на живот, човекот како најсвесно суштество е сеуште далеку од спознание за своето повисоко постоење.
Сè не е свесно
Не обврнувајте внимание само на живата природа околу вас, обврнете внимание на каменот, на земјата и помислете добро, мислата е највисоката енергија која се канализира во материја, така се гледате себе и кажувате убав збор за себе. Погледнете ја повторно земјата или облаците, односно сè што е креација всушност сте вие самите, бесконечната и безгранична, засекогаш во постоење, мултидимензионална свест.
Свеста постои и во неживата природа, со таа разлика што во различна манифестација е свесна за своето постоење. Човекот е свесен за својот живот, се обидува да еволуира во суперсвесно битие кое е свесно за светлината на Бог, односно за нашето повисоко постоење и за тоа како сме поврзани со и од Извор.
Животните се несвесни, растенијата спијат, минералите се во “кома”. Но сето тоа е манифестиран живот, чиста свест, која чека да биде откриена и да стане свесна, свесна токму за себе.
Кога поминуваме низ процесите на духовно будење, порано или подоцна се соочуваме со фактот и ни се чини дека има повеќе димензии од онаа реалност во која живееме која што толку добро ја познаваме. Почнуваме да го испитуваме нашиот живот и она што порано било точно за нас, одеднаш почнува истото да се распаѓа. Ние веќе не сме толку сигурни дали навистина живееме во реалност. Повисоките димензионални енергии нè повикуваат. Почнуваме да резонираме со нив и да одиме на нашата мисија да дознаеме повеќе за тоа кои сме вистински. Дознаваме за универзалните енергии и за различните фреквенции и за тоа што вистински значи воздигнување: енергетско поместување од три во пет димензии со подигнување на нашите фреквенции на многу повисоко ниво и трансмитирајќи ниски фреквенции на страв во безусловна љубов до точка во која нема страв. Се среќаваме со многу информации и многу учиме за себе, за Вселената и за човештвото. Прашање кое често нѐ зафаќа е како да ги разликуваме димензиите. Свеста како таква е на повисоко ниво, реалниот материјален свет е во 3. димензија, но Свеста постои и во 4. и 5. димензија, соодветно и четирите тела на човек преку кои душата егзистира.
Третата димензија – Материјалниот свет на страв
“Бидејќи живееме во материјален свет и јас сум материјална девојка …” Поп пејачката Мадона ја прикажува третата димензија прилично совршено во нејзината песна, вака ќе започне делот за материјалниот свет. Таа опишува како токму таа ќе излезе само со момци што имаат пари за да купат работи за неа и како таа се плаши да ги изгуби своите пари откако ќе влезе во таа состојба со имотот. Третата димензија (реалноста) е физичка односно материјална и акумулира материјал и на тој начин се живее во страв дека повторно сето тоа ќе се изгуби. Се плашиме да ја изгубиме контролата. Се плашиме да не бидеме сигурни и да не бидеме доволно добри. Ние не им веруваме на луѓето, бидејќи тие би можеле да го однесат нашето богатство од нас. Затоа се обидуваме да дојдеме до власта над другите да бидеме во посилна позиција. Ние се дефинираме на ова ниво на постоење со она што го поседуваме и она што го правиме за живот. Ние веруваме дека сме одвоени од Бога и од сите и сè останато. Додека ние не сме едно со Изворот, не можеме да доживееме единство со сето она што постои. Ние веруваме дека смртта е нешто болно, темно, крајно, конечна пресуда. Ние веруваме дека живееме еден живот и тоа е сè тоа. Ние веруваме дека овој свет е место на недостиг. Затоа мислиме дека треба да се бориме за нашата благосостојба бидејќи нема доволно за секого. Сметаме дека животот треба да биде натпревар со победници и губитници. Мислиме дека е во ред да лажеме, бидејќи секој го прави тоа во оваа игра. Убедени сме дека треба да бидеме во право за работите. Ние веруваме во одредени улоги за мажи и жени. Мажите се силен негувател и борец, жените се слаби старатели. Ова се менува со зголемувањето на женската улога во општествата во изминатите децении, но вистинската природа на машки и женски сè уште не е целосно разбрана. Што се однесува до врските и сексот, веруваме дека не можеме да бидеме цели без двојното наше лице. Ние веруваме дека ни треба некој друг за да нѐ направи среќни и цели. Доживуваме радост во многу ретки пригоди. Ние не можеме да разбереме дека сè што постои е тоа што е и постои само СЕГА. Единственото место каде што егото не постои е моментот, СЕГА. Ние сме толку навикнати на егото дека не се сомневаме дали е нормално да го поминуваме целото наше време во минатото или во иднина. Егото го игра “треба да има, би можело да има – игра” во минатото или ќе скокне во иднина, играјќи ги “да создадеме милион сценарија” – да бидеме подготвени за какви било можности посебно за негативните. Не гледаме дека единственото вистинско место што треба да го поседувате е СЕГА. Во третата димензија, ние никогаш не сме научиле да се сакаме себеси. Напротив, научивме да веруваме дека сакањето себеси е егоистично. Спротивното е случај. Не сакајќи се себеси е егоистичното размислување и е она што ве заштитува од тоа да биде целото и ја задржува празнината во вас жива. Енергично, третата димензија е место со многу ниски вибрации и ја зголемува илузијата на одвоеност, двојност и слободна волја. Во тридимензии има само една временска линија (реалност) која е достапна и живееме со конструкција и илузија на его-ум на линеарно време, минато и иднина кои не постојат, бидејќи животот се одвива само во моментот, СЕГА. Нашето повисоко јас (higher self) не е интегрирано во физичкото тело, бидејќи не може да се справи со густината и ниската фреквенција на светот во третата димензија на постоење. Но и покрај тоа таа свест е поврзана со нас преку нашето духовно тело, но кога нашите чакри се блокирани, тешко може да ни се приближи до нас. Тоа предизвикува верување, дека сме одвоени од Бога. Во овој свет, ние всушност мислиме дека нашиот живот се базира на совпаѓања и дека нема судбина, бидејќи не сме свесни за нашиот вистински идентитет – духовно битие во физичко тело, кое страда од амнезија. Додека се инкарнираме во третата димензија, забораваме кои сме вистински и се опремени со умот на егото, кој служи само за оваа сегашна инкарнација во физички свет. Не може да се сети на некој од нашите претходни животи затоа што не беше таму со нас. Само нашата клеточна структура и ДНК носат спомени од нашата семејна лоза, а нашата душа / повисоко самостојно знаеме за сопствените искуства во минатите животи. Додека тој ум е во водство и нашето срце е затворено, врската со нашата душа е блокирана поголемиот дел од времето. Комуникацијата со нашето повисоко јас и повисоките сфери може да се почувствува само ако не се разбере со рационалниот ум. Неговиот ум не може да ја обработува оваа количина на енергија. Се додека сме отсечени, не можеме да ја почувствуваме вистината, веруваме дека нашиот ум треба да биде во водство, бидејќи е толку паметен. И да, тоа е – да нè оддалечи од нашето вистинско јас и да ги задржиме илузиите. Секогаш кога нашата интуиција доаѓа и ја изразува нашата вистина, умот на умот извикува: “Докажи!” И така, повторно се затвораме, бидејќи не можеме да докажеме што чувствуваме. Продолжуваме да се движиме околу слепи преклопници, обидувајќи се да дознаеме како функционира животот и што всушност правиме. Ние веруваме дека ги наоѓаме одговорите на нашата потрага по среќа однадвор, надвор од нас, подалеку, таму некаде во времето, во иднината, дури и во минатото. Ние се прилагодуваме на играта и прифаќаме 3D илузии како наша реалност, бидејќи секој го прави тоа. Ги потиснуваме прашањата за нашата цел, нашето вистинско потекло и нашите таленти и подароци. Мораме да грешиме да ги имаме овие прашања, бидејќи сите други живеат според исти правила. Ако ги искажеме гласно нашите сомневања и нашите вистински желби, ние само ќе се сметаме за луд и нереален сонувач. Значи, ние само се држиме до системот, не сфаќајќи дека сме заробени, бидејќи умот на нашето его е програмиран со сите видови на лажни верувања. Не гледаме дека целиот систем е лажна матрица врз основа на страв. Додека луѓето се плашат, можете да ги држите под контрола и да заработите пари со нив. Многу пари. Осигурувања, лекови и мода се само неколку примери како се прават многу пари со нашите стравови. И ние треба да направиме се повеќе и повеќе пари за да можеме да ги надоместиме тие стравови. Но крај не се гледа. Мислиме дека треба да го подобриме нашиот статус. Повторно и повторно – да се биде доволно добар и да заработи почит. Ние дури и не сфаќаме колку материјалниот свет, нашата сопственост ни контролира и нè чува во зависност. Треба да го заштитиме она што го достигнавме и да го направиме уште поподготвен за да бидеме подготвени за полошо. Во третата димензија, ние размислуваме негативни мисли и не веруваме на сите и на сè. Не веруваме затоа што не осеќаме дека ние не сме одвоени од сите и се, и не гледаме дека материјалната среќа е моментална илузија. Илузијата на одвоеноста во третата димензија ни овозможува да ја доживееме светлината и темнината, доброто и лошото, радоста и очајот, подобро и полошо. Имаме избор да дејствуваме како светци или демони. Тоа е всушност единствениот избор што го имаме: Љубовта или стравот. Илузијата на одвоеноста во третата димензија ни овозможува да ја доживееме светлината и темнината, доброто и лошото, радоста и очајот, подобро и полошо. Имаме избор да дејствуваме како светци или демони. Тоа е всушност единствениот избор што го имаме на ова елементарно ниво на постоење: Љубовта или стравот. Светлина или темнина. Тоа ни овозможува слободната волја. Додека го избираме стравот, ги повторуваме нашите искуства и модели додека не научиме да чувствуваме љубов. Тоа е убавината на третата димензија на постоење. Откако ќе научиме постојано да ја избираме љубовта, доаѓаме до просветлување, бидејќи нашата фреквенција значително се зголемува. На тој начин ги надминуваме границите на нашето физичко его-ум. Учиме да дозволиме нашето срце и душа да го преземе водството во трансформирањето на нашето его во слободен дух. Учиме како работат универзалните енергии и како можеме да ја создадеме нашата реалност. Ние разбираме дека воланот го имавме пред нас цело време. Ние едноставно не го видовме. Дознаваме дека нема жртви или сторители. Има само наставници кои ни помагаат да растеме. Не мораме да чекаме додека да умреме за да влеземе во светлината. Ние можеме да го сториме тоа додека сме во човечко тело. Ние на ниво на дух, со душа, во ова моментално физичко тело.
Четвртата димензија – светот на (астралниот) емоционален свет
Четвртата димензија е астралниот свет, светот на сонот. Исто така се нарекува Астрално ниво на постоење. Тука нашата свест постои во астрално (духовно) тело, со ист облик на физичкото тело во физичкиот и материјален свет, но без старост. Тука храна е само енергијата која во материјалниот свет е додатно и физичка исхрана за преживување на физичкото тело. Астралното тело се храни но и губи само со и преку енергија. Тоа е димензија која е помалку густа и многу повеќе еластична од третата димензија, затоа што во четврта димензија вибрацијата е на повисоко ниво од физичкото ниво или тридимензионално постоење, но сепак има само една временска линија (реалност) па така е домаќин на илузијата на двојноста и егото, а со тоа и стравот постои и овде. Но, линеарното време станува многу повеќе еластично. Замислете да бидете струја на енергија која ги хостира сите настани од една временска рамка – истата временска линија која е достапна во третата димензија. Тајната е и во тоа што ние најормално го посетуваме ова ниво на постоење во текот на ноќта кога нашиот сон патува. Тука, во нашите сонови, сè е можно. Еден глушец може да се трансформира во лав, можеме да летаме или да дишеме под вода, можеме да бидеме во многу места во исто време и да разговараме со најчудните суштества. Ние можеме да патуваме во минатото и во иднина. Искусни астрални патници можат да пристапат и до ова ниво на посторње, исто така, во текот на денот. Ова може да стане толку реално што тие навистина се соочуваат со авантури на телото. Ова е нивото на постоење во кое патувале шамани и древни цивилизации, за да дознаат повеќе и да се поврзат со духовните сфери. Овие патувања им дадоа пристап до подземјето и горниот свет. Многумина од нив користеле дроги и специјални церемонии за да стигнат таму. Во зависност од енергичните вибрации на луѓето, патувањето во астралната рамнина може да биде многу љубовно и возбудливо или многу страшно и страшно искуство. Духовните лекови никогаш нема да нè однесат над четвртата димензија. Сепак, патувањето во астралниот свет може да биде многу остроумно за да дознаеме повеќе за нас, за нашата цел и за нашите стравови, бидејќи можеме да влеземе во тесна размена со нашето повисоко јас на постоење тука. Без оглед на тоа колку далеку патуваме во оваа димензија, ние секогаш остануваме во овој конкретен временски рок. На ова ниво на постоење исто така е можно да се приклучи и колективната свест и да научи повеќе од таму. Астралното царство е место каде што светлината и темнината доаѓаат во конфликт лесно. Тука има место за темна магија, на пример, сонвејкерите можат лесно да влијаат на ова ниво, кога сѐ уште сме полни со страв и уште не научивме да поставуваме здрава енергетска граница, односно кога сме во можност да создадеме сопствена светлина и да ја одржиме така едноставно ја апсорбира темнината. Повеќето луѓе свесно не се сеќаваат на нивните астрални искуства, што го отежнува откривањето на енергетските вештини. “Четвртата димензија поврзува темнина и светлина. На ова ниво, ние можеме да се заштитиме само со примена на енергетски универзални закони, бидејќи не постојат човечки закони или регулативи за контрола.Четвртата димензија ја поврзува темнината и светлината. На овој план, можеме да се заштитиме само со примена на енергетски универзални закони, бидејќи нема човечки закони или регулативи за контрола. Луѓето со повисока фреквенција свесно не го доживуваат астралниот свет. Затоа честопати се чувствуваат сами или мислат дека го замислуваат нивното будење и воздигнување, бидејќи ги немаат сите овие луди искуства што другите луѓе се толку возбудени. Фреквенцијата на овие луѓе е веќе повисока од четвртата димензионална фреквенција уште од раѓањето. Луѓето со повисока фреквенција често се соочуваат со необјаснив замор за време на целото физичко постоење, бидејќи разликата помеѓу густите тридимензионални фреквенции и многу полесните пет димензионални фреквенции предизвикува трајно триење и телото има тешко време да се справи со тоа. Тие одат преку тридимензионално програмирање исто како и сите, иако тие често имаат многу посилно чувство на “ова не е во ред што се случува овде” и честопати го испрашуваат и саботираат системот. Многу луѓе со повисока фреквенција се навраќаат на алкохол и кариери за дрога, бидејќи не се во состојба да се справат со густината добро и ги негираат своите духовни дарови и таленти. Тие само сакаат да бидат нормални и да се вклопат во претходната фаза од нивниот живот. Проблемот: Лековите и алкохолот се со многу помала фреквенција од нивните тела, што може да предизвика трајни загрижености и депресија.Високите фреквенции не ги доживуваат кошмарите. Тие можат да имаат напади на паника и размислување спирали пред да заспие или кога тие се половина буден дозирање, но нивните соништа, ако тие се сеќавам на сите, се одвиваат во петта димензија и погоре. Овие соништа не можат да содржат страв или темнина, бидејќи тие се светови на безусловна љубов.Тие го доживуваат своето вознесение поинаку, на многу посуптилен, искрен начин. Откако ќе се започне нивното будење и тие ќе се отворат за нивната духовност, процесот обично се случува побрзо од просекот, и тие брзо го чистат тридимензионалното-програмирањето, бидејќи нивниот систем сака да се врати на својата природна фреквенција што е можно побрзо, откако ќе биде инициран. Тие обично се визуелни – што значи дека одеднаш ги знаат работите без да знаат зошто. Тоа е затоа што тие имаат пристап до други рокови и димензии. Обично тоа се случува несвесно. Тие едноставно губат неколку минути и се чувствуваат ладно и збунети по таквото искуство. Нема подобро или полошо да се биде на висока фреквенција”Четвртата димензија поврзува темнина и светлина. На овој план, ние можеме да се заштитиме само со примена на енергетски универзални закони, бидејќи не постојат човечки закони или регулативи за контрола.Четвртата димензија ја поврзува темнината и светлината. На овој план, можеме да не заштитиме само со примена на енергетски универзални закони, бидејќи нема човечки закони или регулативи за контрола.На сиденото: Луѓето со повисока фреквенција свесно не го доживуваат астралниот авион. Затоа честопати се чувствуваат сами или мислат дека го замислуваат нивното будење и воздигнување, бидејќи немаат сите овие луди искуства што другите луѓе се толку возбудени. Фреквенцијата на овие луѓе е веќе повисока од четвртата димензионална фреквенција од раѓањето. Луѓето со повисока фреквенција често се соочуваат со необјаснив замор за време на целото тридимензионално постоење, бидејќи разликата помеѓу густите физички фреквенции и многу полесните фреквенции од петта димензија предизвикуваат трајно триење и телото има тешко време да се справи со тоа. Тие често имаат многу посилно чувство на “ова не е во ред што се случува овде” и честопати го испрашуваат и саботираат системот. Многу луѓе со повисока фреквенција се навраќаат на алкохол и кариери за дрога, бидејќи не се во состојба да се справат со густината добро и ги негираат своите духовни дарови и таленти. Тие само сакаат да бидат нормални и да се вклопат во претходната фаза од нивниот живот. Проблемот: Лековите и алкохолот се со многу помала фреквенција од нивните тела, што може да предизвика трајни загрижености и депресија. Високите фреквенции не ги доживуваат кошмарите. Тие можат да имаат напади на паника и размислување спирали пред да заспие или кога тие се половина буден дозирање, но нивните соништа, ако тие се сеќавам на сите, се одвиваат во петта димензија и погоре. Овие соништа не можат да содржат страв или темнина, бидејќи тие се авиони на безусловна љубов. Тие го доживуваат своето вознесение поинаку, на многу посуптилен, искрен начин. Откако ќе се започне нивното будење и тие ќе се отворат за нивната духовност, процесот обично се случува побрзо од просекот, и тие брзо го чистат тридимензионалното-програмирање, бидејќи нивниот систем сака да се врати на својата природна фреквенција што е можно побрзо, откако ќе биде инициран. Тие обично се визуелни – што значи дека одеднаш ги знаат работите без да знаат зошто. Тоа е затоа што тие имаат пристап до други рокови и димензии. Обично тоа се случува несвесно. Тие едноставно губат неколку минути и се чувствуваат ладно и збунети по таквото искуство. Нема подобро или полошо да се биде на висока фреквенција, искуствата се едноставно различни.
Петтата димензија – (рајот) нивото на светлината
Од сите повисоки димензии, петтата димензија е последната од чистата светлина и безусловната љубов, односно изворната енергија на патот надолу, пред да влезе во рамките на ограничувањата и двојноста. Ова е димензија надвор од линеарно време, што значи дека многу различни временски рокови / реалности се достапни за пристап. Физичкото постоење се уште е можно на оваа рамнина, иако телото е полесно и има различна клеточна структура. Тука телото е светлосно тело кое што може да има облик но многу полесен како што е и самата вибрација во оваа димензија. Кога стветлосното тело е целосно трансформирано во оваа структура, нема болка. Понатаму, не постои страв. Тоа е рамнината на безусловна љубов и изобилство. Нашето “повисоко јас” е целосно интегрирано во нашето физичко тело и го презема водството. Ова се чувствува многу поинаку од само канализирање на повисокото јас. Тоа е интензивен енергичен проток на безусловна љубов и сè се чувствува лесно. Пред повисокото јас може да биде целосно укотвено во физичкото тело, мора да се заврши лекувањето на сите тела (менталниото, емотивното и физичкото). Ќе знаете кога вашето повисоко јас е интегрирано, кога не се сомневате во универзалниот проток и едноставно му верувате на вашето патување. Вие не ја чувствувате потребата да се мешате или да го контролирате тој проток повеќе. Во петтата димензија, сите наши активности се засновани на љубов. Тоа е рамнината на единството, каде што ја чувствуваме поврзаноста со секого и сѐ околу нас, вклучувајќи ја и светата енергетска енергија. Во петтата димензија, живееме во Единствената свест, но сепак се препознаваме како поединци како дел од целина. Ние не чувствуваме дека добиваме информации од водичи, ангели или ѕвездички семејства преку канализирање повеќе. Сега станува многу поинтуитивно и суптилно од внатре како што станавме ЕДНО со сето тоа е. На почетокот се чувствува како да сме исклучени додека не се навикнеме на овој нов начин на поврзување. На ова ниво се сеќаваме кои сме вистински и сме свесни за нашата вечна душа. Манифестацијата е лесна и животот на нашите соништа е нашата реалност. Во петта димензија сè доаѓа без напор, бидејќи ние повторно откривме дека Универзалниот енергетски проток секогаш нè води совршено. Нема граници. Живееме во целосна слобода и автентичност. Бидејќи нема страв, нема стареење и нема болести. Живееме колку што сакаме, додека не одлучиме да го напуштиме телото. Ова се случува без проблеми.
Живеењето во петта димензија значи да се живее од срце. Се поврзуваме преку нашите срца и веднаш можеме да ја почувствуваме врската и љубовта. Во петтата димензија, нашите сексуални желби се менуваат како што го достигнавме нашиот внатрешен баланс помеѓу машките и женските енергии. Ние сме енергично андрогини. Сексуалните енергии можат да се доживеат без физички контакт со другите. Тие можат да бидат создадени од страна на поединецот. Затоа, сексот не се случува повеќе од потреба или страст, туку станува дел од двајца цели луѓе кои резонираат на исто енергично ниво. Или тоа е искуство кое се доживува сам и е исто толку убаво. Покрај тоа, Третата енергија, Божествената енергија е дел од ова искуство, а сексуалната енергија станува свето тројство во совршена рамнотежа. Тоа е најмоќната енергија на создавањето. Затоа, не е изненадувачки, дека сексот во физички свет беше дефиниран како нешто срамно и грешно. Да ги задржи луѓето да ја откријат својата вистинска креативна моќ.
Откако некој ја подигнал сопствената фреквенција на ниво од петта дименнзија, враќањето во пониските димензии не е можно повеќе, освен ако душата го избрира тоа свесно. Ова беше изборот на многу ѕвездени семиња и ангелски суштества за да му се помогне на човештвото да се искачи на повисоко духовно ниво, но преку материјалниот свет. Луѓето во петта димензија се имуни на ниски фреквенции бидејќи нема резонанца. Тие не привлекуваат никаква темнина и живеат исклучиво во светлината. Тие не можат да бидат видени од луѓе во тридимензионален свет, ако тие веќе не го започнале својот процес на воздигнување и се отворени за повисоките фреквенции. Тоа е кога двојноста и линеарното време се распуштаат и сè што останува е живот во СЕГА. Сите искуства се прифатени со благодарност, бидејќи душата знае дека сè има своја намера за сопствен раст и проширување на свеста. Контактот со екстраземјани и ангелски суштества станува лесен и е интегриран во секојдневното искуство. Добиваме информации директно од повисоки духови и телепатија, телепорт и телекинезата стануваат можни. Петтата димензија е димензија на длабока доверба и внатрешно знаење дека сè се случува совршено. На ова ниво, научивме да одиме со текот и да дозволиме Изворот да работи преку нас за да создаде чуда. Нема потреба да се биде во право во петта димензија, бидејќи нема его. Нашето его се преточи во слободен дух и работи рака под рака со телото и душата. Во петтата димензија, ние веќе не жалиме.
